parować

parować: parować I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia, parowaćruję, parowaćruje, parowaćany {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o cieczy lub ciele stałym: zamieniać się w stan gazowy, w parę': {{/stl_7}}{{stl_10}}Woda, spirytus paruje. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o zbiorniku cieczy lub rzeczy nasyconej wodą, zawierającej wodę: wydzielać parę': {{/stl_7}}{{stl_10}}Jeziora, moczary parują. Parujące, mokre ubrania. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'w procesie technologicznym: działać na coś parą; gotować na parze': {{/stl_7}}{{stl_10}}Parowane drewno. Parować ziemniaki w parniku. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}parować II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia {{/stl_8}}– sparować {{/stl_13}}{{stl_8}}dk Ia, sport. {{/stl_8}}{{stl_7}}'w szermierce, w boksie: uniemożliwiać przeciwnikowi trafienie przez zasłanianie się bronią trzymaną w ręku lub rękawicą bokserską; odbijać cios': {{/stl_7}}{{stl_10}}Sparować cios. <fr.> {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}parować III {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia {{/stl_8}}{{stl_7}}'w dyskusji: bronić swojego stanowiska, swojej racji; odpierać ataki': {{/stl_7}}{{stl_10}}Parować zarzuty, argumenty, oskarżenia. <fr.> {{/stl_10}}

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

parować — I ndk IV, parowaćruję, parowaćrujesz, parowaćruj, parowaćował, parowaćowany 1. «o cieczach: zamieniać się w parę, przechodzić ze stanu ciekłego lub stałego w stan lotny, gazowy, ulatniać się w postaci pary» Woda, benzyna paruje. 2. «o powierzchni … Słownik języka polskiego
parowanie — I n I rzecz. od I parować Parowanie wody. ∆ fiz. Ciepło parowania «ilość ciepła wyrażona w kaloriach, potrzebna do zamiany (w stałej temperaturze) 1 mola substancji ciekłej w stan pary» II n I rzecz. od II parować Parowanie ciosów … Słownik języka polskiego
cięcie — n I; lm D. cięć 1. rzecz. od ciąć. przen. «zmniejszenie sum przeznaczanych na jakieś cele, przyznawanych dotacji, świadczeń itp.» Cięcia w budżecie a. cięcia budżetowe. 2. «cios, uderzenie ostrym, tnącym narzędziem; sposób uderzania bronią… … Słownik języka polskiego
dymić — ndk VIa, dymićmię, dymićmisz, dymićmił 1. «wydzielać dym, wypuszczać kłęby dymu; kopcić» Komin, piec, dymi. 2. «wydzielać parę; parować» Kawa, zupa dymi. dymić się to samo, co dymić a) w zn. 1: Dymiło się z kominów. W pokoju się dymi. b) w zn. 2 … Słownik języka polskiego
dymić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, dymićmię, dymićmi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydzielać dym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Komin, piec, lokomotywa dymi. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sparować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}parować II {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic Dictionaries and Encyclopedias

parować

Look at other dictionaries:

Share the article and excerpts

Academic Dictionaries and Encyclopedias

Langenscheidt Polski wyjaśnień

parować

Look at other dictionaries:

Share the article and excerpts

Direct link